ماورا الطبیعه در فرهنگ ایرانی

باسلام مجدد خدمت همه دوستان                                         
اما بحث امروز ما در مورد روح و اشباح و مسائل ماوراء الطبیعه در فرهنگ ایرانی است. در فرهنگ ایرانی مردم از دیرباز اعتقاد به مسائل ماوراء الطبیعه داشته ودارند. البته از نوع خفیف. مثلا در شاهنامه ما به نام موجوداتی چون اکوان دیو و دیو سفید و.. بر میخوریم و همچنین انواع جادو ها از قبیل آتش زدن پر و ... . و همچنین حفاریهایی که در مناطق باستانی از قبیل شهرسوخته ، جیرفت ، همدان و مناطق دیگر باستانی کشور انجام شده نشان داده مردم ایرانی همراه مردگان خود ظروف گلی و یا جواهرات را دفن می‌کنند و به تن آنها لباسهای نفیس می‌پوشاندند که این نشان‌دهنده این است که ایرانیان از دیرباز به مسائل متافیزیکی اعتقاد داشته اند.

اما در اعصار بعد این اعتقاد به تدریج قوت گرفت و در زندگی مردم بیشتر نمود پیدا کرد. حتی هم اکنون هم اعتقاد به شانس و دیگر مسائل سرچشمه از این مطلب است. البته این امر در ایران بعد از اسلام به شدت اروپا گسترش نیافت. شاید این به این دلیل بود که دین اسلام مسئله روح و جن را برای مردم حل کرده بود در حالی که این امر در فرهنگ اروپا هنوز به صورت یک راز باقی مانده بود. به همین دلیل است که کلیساهای قدیمی همواره محلی برای ترس و اختفای اجنه!!! است . اما مساجد قدیمی به علت معماری خاص  و فضای معنوی همواره مورد توجه مردم بوده است . در ایران همه گزارشات رویت اجنه به ندرت وجود دارد. البته در هر شهر و منطقه‌ای قبرستانهایی داریم که مورد ترس و وحشت مردم بوده است. مثلا در اطرف شهرستان زابل قبرستان قدیمی بوده است که اسبها با رسیدن به آنجا بی‌دلیل توقف نموده و از درون قبرستان عبور نمی‌کردند. ( این رفتار حیوانات که بر اثر وجود اجنه و ارواح ناآرام است در اروپا هم گزارش شده  است.).  شنیده‌اید مردم قدیمی می‌گفتند شبها در قبرستان هرکس بخوابد صبح می‌میرد. و همچنین شبها قبرستان ترسناک می‌شود. علت این امر را می‌توان به گاز متان متصاعد شده از اجساد نسبت داد که باعث می‌شود که اکسیژن هوای قبرستان کم شده و در نتیجه به فرد توهم دست بدهد .